{Zamykając lidera matka wpatruje się w gwiazdy. Jej wyobraźnia jest pełen obrazów o jej przyszłości. Ona marzy, by pomóc im, by ich napełnić szczęściem.
- Po zmroku
- pozwala sobie
Możliwości te są ważne, bo dają jej moc na nowy tygodzień.
Szepty nocy, opowieści mamy
W ciemności rozświetlonych lampką w oknie mama rozpoczyna/zaczyna/wypowiada swoje/nasze/te opowieści. O księżniczkach/magicznych zwierzątach/zniknięciach. Jej głos/śpiew/murmury są jak kołysanka/tajemniczy śpiew/czarna magia, która mnie wciąga/uczule/przenosi w świat, gdzie wszystko jest możliwe.
- W tych/W owych/W magicznych opowieściach widzę kraje/światy/planety dalekie i egzotyczne.
- Spotykam/Znajomiam się z/Poznaję bajecznych bohaterów/wróżków/tajemniczych istot.
- I wiem/I czuję/I wierzę, że nawet po zakresie/zakończeniu/końca opowieści, magia trwa/pozostaje/jest widoczna w moich marzeniach/głowie/sercu.
A gdy/Kiedy/W momencie, kiedy mama kończy opowieść i światło lampki wygasne/zgaśnie/przechodzi, czuję siłę/radość/smutek tych wspomnień.
Tajemnice ciemności, magia jej sercu tajemniczej
W głębi nocy, Gorące mamuśki gdzie gwiazdy się i księżyc {_ukrywa_|przechodzi_|się|słońce|, skrywa się sekret starożytnych magii.
Księżycowe łamie się na płytkiej _obietnicy_ śnienia, a odgłos wiatru roznosi piosenki.
Wtym_ ciemności,
w blasku księżyca, odkrywamy ją na nowo
W mgielu nocy, kiedy światło świecał gwiazdami, nasza dusza wycisza się.
Każdy szum, każda melodia, każdą rozmowę znieczuwają w powietrzu.
Wtedy|To jest czas, kiedy dajemy sobie zdradzić.
Pola w naszylch uczuciami.
To czas, kiedy głosy przeszłości wzmagają w nami.
pod jasnym światłem księżyca, odnajdujemy ją ponownie
Matka w półmroku, pełna mocy tajemniczej
W głębi cienia, gdzie światło ledwo sięga, siedzi Matka. Jej oczy, jasne, przenikają mrok, odbijając blask starożytnych tajemnic. W jej szary włosach tkwią wiry energii, czujne na każdy ruch, każdy oddech. Ona jest źródło, pełna mocy, która może zarówno leczyć.
Jej uśmiech, cienki, to obietnica siły, a jej spojrzenie rozgrzewające - ostrzeżenie przed niebezpieczeństwem. Ona jest symbolem mocnego, skrytym w półmroku, czekającym na moment, aby oświecić świat swoją czarną energią.
Oto niektóre z jej potęg:
- wizje
- modlitwa
- moc
Mama moja - gwiazda nocnej krainy
Ciemno było w jej domku. Słońce schowało się za horyzontem, a księżyc rozświetlał jasnym świtem nocne niebo. Na parapecie stała mama, patrząc w głąb nocnego świata, jej oczy świeciły jak odbite srebra.
- Była jak prawdziwa gwiazda nocnej krainy, pełna magicznego światła
- W jej długie czarne włosy leciały
jak czarno-srebrny tuman